Op het nachtkastje: Goede Hoop door Geertrude Verweij

Soms ontdek je iets dat je aangenaam verrast. En zo'n onverwachte verrassing heeft meerwaarde.
In november won ik de Give-away van Geertrude. Goede Hoop, haar nieuwste boek.
Geertrude schrijft romantische verhalen en hoewel er een tijd was dat ik de nodige bouquetreeksen verslond, tegenwoordig is het romantische genre niet direct wat ik koop of leen bij de bibliotheek.
Maar doordat ik haar blog had leren kennen was ik nieuwsgierig geworden naar haar boeken. Ik las Familiegeheimen en ik was aangenaam verrast. Ik schreef er hier al eens over.

Als tegenprestatie voor het winnen van de give-away vind ik dat ik er dan wel een stukje over hoor te schrijven. Geen recensie, maar een kort verslag van mijn leeservaring.

In Goede Hoop gaat de gescheiden Karlijn met haar nieuwe vriend Rico op een reis door Zuid Afrika.
Wat blijkt: haar ex echtgenoot Tim is met zijn vriendin Simone - de vrouw waarvoor hij Karlijn heeft verlaten - op dezelfde reis.
Karlijn probeert haar ex zoveel mogelijk te ontwijken, maar in zo'n klein gezelschap is dat vrijwel onmogelijk.
Karlijn raakt een beetje in de knoop met haar gevoelens. Maakt haar ex nou avances? Wil hij haar terug? Waarom nu opeens wel en destijds niet?
En wat heeft ze eigenlijk met Rico gemeen? Ze hebben niet eens dezelfde interesses in vakantiebestemming. Rico is ook alleen maar meegegaan omdat zij toevallig deze reis al had gepland.
En dan Simone, die kan Karlijns bloed wel drinken. Waarom? Zij heeft de 'buit' toch.
Gedurende het boek zie je Karlijn worstelen met deze gevoelens, maar ze spreekt ze niet uit. Dit blijkt karaktereigen te zijn en is ook de reden waarom haar lange huwelijk in no-time afgelopen was.
Een reeks ontmoetingen, voorvallen, misverstanden volgen elkaar (niet in rap tempo) op.

Karlijn maakt een ontwikkeling door, ze krijgt meer inzicht in zichzelf.
Geertrude beschrijft die karakterontwikkeling heel subtiel. Dat vind ik heel knap gedaan. Ze doet dat niet alleen bij Karlijn, maar ook de andere personages ontpoppen zich tot andere personen. Of misschien juist wel hun ware persoon en ziet Karlijn dat nu opeens.
Soms vind ik de ontwikkeling iets te subtiel waardoor ik het niet altijd spannend bleef. Echter, vanaf blz. 120 gebeurde er iets. (ik heb er even een bladwijzer tussen gelegd, zodat ik het moment terug kon vinden :-)). Er ontstond frictie tussen Karlijn en Rico. Dat bracht spanning in het karakter van Karlijn en daarmee spanning en vaart in het verhaal.
Ik begon me op te winden over Karlijn. Ik zat nog net niet hardop tegen Karlijn te praten. Wat wil je nou eigenlijk? Wil je nu opeens die nieuwe leuke relatie weer op het spel zetten om terug te gaan naar je ex? En waarom wil je altijd de lieve vrede bewaren, zeg nou gewoon dat die indringster krijgt wat ze verdient! De ene overspelige vindt de andere overspelige.

Maar wees gerust: het is een romantisch verhaal, het komt allemaal meer dan goed!

En toen gebeurde het aan het eind van het boek mij voor de tweede keer: er verscheen een glimlach op mijn gezicht en die glimlach verwarmde mij helemaal. En ik kende dat gevoel, want dat had ik bij Geertrude's Familiegeheimen ook. En dat gevoel raakte me. De karakters hebben goedheid in zich en ze zijn met goedheid geschreven. En dat is een kwaliteit die onderbelicht is in boeken en verhalen.

Dus als je die ervaring ook wel eens wilt, haal dan hier je exemplaar van Goede Hoop.