De Engelse taal heeft er een mooi woord voor: accountability. Hoewel, het Nederlandse woord verantwoordingsplicht is ook erg mooi.
Dat ik een boek schreef, of wilde schrijven, hield ik lange tijd voor me. Hier op het blog vertelde ik er wel over, sporadisch vertelde ik er wat over op het werk, en binnen de familie nooit.
Mijn zwijgzaamheid werd groter naarmate de banden nauwer werden.
Maar dat verandert. Zweeg ik er voorheen over omdat ik niet wilde hoeven zeggen dat ik al tijden niet aan mijn boek geschreven had, of omdat ik niet af wilde gaan als geen uitgever het zou willen hebben. Ook zweeg ik omdat ik niet wilde dat een ander zou denken dat ik het te hoog in mijn bol zou hebben. 'Poepoeh...denk jij dat jij een boek kan schrijven?!'
Nu merk ik dat er ook voordelen aan zitten wanneer je anderen hebt vertelt dat je aan een boek werkt. Het houdt je bij de les. Als er iemand naar vraagt, dan voel je je gezien, er wordt belangstelling getoond. En wat is een mooier reden om alle bescheidenheid en gêne aan de kant te schuiven en vol enthousiasme over je werk-in-wording te vertellen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten